Τ Ο Π Ο Σ
[επισκέψεων/«σχεδιασμού»]
παλαιό εργοστάσιο Ε.Γ.Λ. [Ακτή Δυμαίων 50, Πάτρα]



Το κτήριο της χαρτοβιομηχανίας Λαδόπουλου, αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους ίσως χώρους εργασίας στην Πάτρα αλλά και από τους πλέον ξεχασμένους. Από το 1928 και για δεκάδες χρόνια στην εταιρεία απασχολούνται εκατοντάδες εργάτες ενώ η ίδια η χαρτοβιομηχανία είναι από τις μεγαλύτερες των Βαλκανίων.

Από το ’74 στην Ελλάδα όλα αλλάζουν. Η μεταπολίτευση φέρνει μεγάλες αλλαγές τόσο στην καθημερινότητα όσο και στον εργασιακό χώρο.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με την αποβιομηχάνιση της πόλης αλλά και σχεδόν ολόκληρης της χώρας, κλείνει και το συγκεκριμένο εργοστάσιο, γράφοντας τον επίλογο της βιομηχανικής Πάτρας.

Από τότε μέχρι σήμερα, τα κτήρια παραμένουν εγκαταλελειμμένα, δηλώνοντας διακριτικά την ιστορία της πόλης, μάρτυρες των συνθηκών ζωής της εργατικής τάξης, η άλλη όψη της μέχρι τώρα ισχύουσας κουλτούρας γύρω από την πολιτιστική κληρονομιά, για την οποία οι επίσημοι φορείς αδιαφορούν. Κτήρια-Μνημεία μιας τάξης που δεν έχει τη δυνατότητα να αφήσει σημάδια στο χώρο, γιατί της λείπουν τα μέσα και η μόνη μαρτυρία ύπαρξης της είναι οι χώροι παραγωγής που παραμένουν φανεροί στο περιβάλλον της πόλης.

Μπαίνοντας μέσα στο -πρώην- εργοστάσιο χαρτοποιείας Ε.Γ.Λ., προσπαθούμε να προσεγγίσουμε το χώρο και το χρόνο μέσα από πολλαπλά επίπεδα και διαφορετικές ενέργειες. Προσεγγίζουμε αυτό το «κρυμμένο» παρελθόν πατώντας πάνω στα αποτυπώματα που έχει αφήσει η χαρτοβιομηχανία Ε. Γ. Λαδόπουλου∙ η κτηριακή δομή της, οι αστικοί μύθοι που έχουν δημιουργηθεί γύρω από αυτήν και τις κυρίαρχες φυσιογνωμίες της, οι προσωπικές αναμνήσεις των χρηστών και των περίοικων, το στίγμα που έχει αφήσει στους αγώνες της εργατικής τάξης και ολόκληρης της κοινωνίας, η μνήμη των «προβληματικών», η ιστορία που έχει αφήσει στην πόλη.

Μέσα από τις επισκέψεις μας στο χώρο, αλλά και την αναζήτηση ιστοριών, μνήμης και εμπειριών, συλλέξαμε ένα υλικό το οποίο παραθέτουμε, αλλά και χρησιμοποιούμε σαν βάση για να δημιουργήσουμε νέες αφηγήσεις, με την κίνηση και την παρουσία μας στο χώρο και το video ως μέσο τεκμηρίωσης.
Αυτό το blog είναι μια νέα αφήγηση της ιστορίας του Ε.Γ.Λ.. Δεν διαβάζουμε απλά τα ίχνη του, βιώνουμε, χρησιμοποιούμε ή αλλάζουμε το νόημα του χώρου, δημιουργούμε μια νέα ιστορία, το δικό μας αποτύπωμα στο φυσικό και στο διαδικτυακό χώρο.
Μια ιστορία για να παραμείνει ζωντανή πρέπει από κάποιους να λέγεται, ένα κτίριο για να παραμείνει ζωντανό πρέπει από κάποιους να βιώνεται.


Μεθοδολογία-ενέργειες

1.κείμαι ανάμεσα στο χρόνο∙ το παρόν και το παρελθόν. Μια πρώτη διαισθητική προσέγγιση του χώρου του εργοστασίου.
2.συλλέγω. Συλλογή αποτυπωμάτων του Ε.Γ.Λ.
3.συναντώ. Συναντήσεις με φυσικά πρόσωπα που σχετίζονταν με το εργοστάσιο όταν αυτό λειτουργούσε.
4.περπατώ. Η σωματική κίνηση ως μέσο προσέγγισης μιας μνήμης.
5.αφηγούμαι. Ανάλυση και σχεδιασμός των δράσεων-ενεργειών μας μέσα στο εργοστάσιο, με άξονα σωματικές και χωρικές διηγήσεις (ροές κινήσεων).

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ

>>ιστορικά στοιχεία

1928 ίδρυση εταιρίας
1929 πρώτη λειτουργία
1931 πλήρης λειτουργία εργοστασίου
1939 ιδρύεται η Ελληνική Χαρτοποιία [softex] –ανταγωνισμός μεταξύ τους
1962 έχουμε την τελική μορφή εργοστασίου
1965 αναλαμβάνει την διεύθυνση ο Γεώργιος Ε. Λαδόπουλος
1968 ο Ευάγγελος Γ.Λαδόπουλος πεθαίνει
1974 πρώτη απεργία [93 μέρες] [για τα ρεπά και το γλύκισμα!]
1977 αγορά μετοχών από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, μικτή διοίκηση με Γ.Ε.Λαδόπουλο
1982 απεργία πείνας 450 ατόμων για 3 μέρες
1984 πτώχευση _κηρύσσεται «προβληματική επιχείρηση»
1986 γίνεται οικονομική εκκαθάριση
1987 αναλαμβάνει ο Οργανισμός Οικονομικής Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων [Ο.Α.Α.Ε.] – το εργοστάσιο σε πλειστηριασμό
1988 νέα διοίκηση
1990 αγορά σύγχρονων μηχανημάτων από Γερμανία
1991 απόλυση εργαζομένων - αποζημίωση και οριστική διακοπή της λειτουργίας
1998 αγορά κτηριακού συγκροτήματος του εργοστασίου από τον δήμο Πατρέων
2006 επανάχρηση χώρων του εργοστασίου από την «Πάτρα πολιτιστική πρωτεύουσα 2006» [γραφεία διοίκησης-εκθέσεις-αποθήκες]

>>ντοκουμέντα


No comments: